بابا وحشنى
كان ويّاى وسابنى لوحدى
حزنى فى قلبى ودمعى فى خدى
قال لى مسافر وهاجيك بكره
ليه ما رجعش لغاية دالوقت
عمره ما كان بيبعّد عنى
ولا كان يرضى البعد دا منّى
أمى عليه بتنادى وأختى
مين من شوك الناس هايصونى
بيتنا ال كان عمران بحنانه
مشتاق تانى يعود لزمانه
يحمى ضلوعه وباحسانه
يملا الدنيا علينا أمان
حسرة قلبى علينا يا بوى
ياللى اتيتم بعدك أخوى
مين هايصحى النور ف عيوننا
مين هايحنى بخيره ايدينا
بكره بدونك كيف راحاقابله
وانا من دلوق ليه باحسب له
كنت فى ضلك ناسى زمانى
مالى ببكره وبعده وقبله
عشت فى قربك شايف نفسى
زى أمير وحنانك عرشى
ليه دلوقت باحس كأنى
فى صحرا وساكن همى ويأسى